Rada programowa

prof. dr hab. Piotr Müldner-Nieckowski

przewodniczący Rady Programowej

Pisarz, krytyk literacki, leksykograf, lekarz. Ukończył Akademię Medyczną Wydział Lekarski w Warszawie (1971). Pracę doktorską z zakresu medycyny obronił w 1982, przez 47 lat pracował jako lekarz internista. Stopień doktora habilitowanego z zakresu językoznawstwa w dziedzinie leksykografii i frazeologii otrzymał w 2010 r. Pracował w Szpitalu Wolskim w Warszawie, był tam także kierownikiem przychodni lekarskiej (1970–93). Redaktor naczelny Państwowego Zakładu Wydawnictw Lekarskich (1983–86). Od 1974 etatowy pracownik dydaktyczno-naukowy Akademii Medycznej w Warszawie, następnie profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, kierownik Zakładu Edytorstwa i Krytyki Tekstu oraz założyciel, autor programu i kierownik szkoły redagowania, tj. Podyplomowego Studium Edytorstwa (od 2001).

Członek Sekcji Frazeologicznej Komitetu Językoznawstwa PAN. Współpracownik lub członek redakcji licznych czasopism naukowych i literacko-artystycznych. Członek towarzystw naukowych i literackich, m.in. Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Związku Literatów Polskich (do rozwiązania w 1983), współzałożyciel (1989) i wiceprezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w którego oddziale warszawskim prowadzi Warszawską Szkołę Pisania. Członek Pen Clubu.

Jest autorem publikacji literackich i naukowych, setek artykułów i dziesiątków pozycji zwartych, wydanych po polsku i przekładanych na języki obce, m.in. angielski, serbski, bułgarski, słowacki, szwedzki, np.: książek poetyckich Namiot ośmiu wierszy (1975), Ludzki wynalazek (1978), Wilgoć (1997), Za kobietą tren (2001), Opaska gazowa (2004), Park (2011), Schody (2015), Igła (wyd. polsko-bułgarskie 2018), opowiadań Proszę spać (1978), Raz jeden jedyny. 53 opowiadania z nieustannego stanu w. (2007), powieści Himalaje (1979), Śpiący w mieście (1983), Diabeł na placu Zbawiciela (1990), ponad 70 dramatów radiowych emitowanych przez Polskie Radio i rozgłośnie zagraniczne, wydanych także w tomie Piórko (2007), rozpraw m.in. Frazeologia poszerzona (2007), Biegański, Kramsztyk i inni (dzieje polskiej etyki lekarskiej, 2016), wreszcie słowników: Wielkiego słownika frazeologicznego języka polskiego (2003), Nowego szkolnego słownika frazeologicznego (2004), Wielkiego słownika skrótów i skrótowców (2007). Ukazała się także książka zbiorowa o nim: O twórczości literackiej Piotra Müldnera-Nieckowskiego (2018).

Otrzymał m.in. nagrodę I stopnia Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową (1990), liczne nagrody literackie w konkursach, odznakę „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1984), medal im. Janusza Korczaka (1985), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003), Nagrodę im. C. K. Norwida (za poezję, 2012), Nagrodę Polskiego Radia i Telewizji Polskiej za twórczość radiową i telewizyjną „Wielki Splendor” (2013), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2016).

Członkowie Rady: